Geachte Minister,

Hierbij wat kronkels van kostenbesparingen, wij het werk, discussies, boze mensen, stress en vooral daling van ons werkplezier. Na de toestand van de AGV wet en met name het Valsartan schandaal, de pil en vele niet leverbare medicatie, springt voor mij nog steeds één schrijnend verhaal er boven uit:
Deze man had net de diagnose ALS gekregen, 60 jaar jong, 1 maand medicatie gehad en vervolgens kan ik hem mee delen dat het niet beschikbaar is, geen alternatief mogelijk, ik kon wel door de grond zakken. Uiteindelijk heb ik het via het buitenland kunnen bestellen, 10x zo duur, en 10 werkdagen wachten.

Krijgen wij per 1 januari weer kosten besparende regels uit te voeren!. Doorgevoerd door onze ZORG?verzekeringen. Zelf blijven ze lekker buiten schot, aan de telefoon wordt beweerd dat de mensen mogen hebben wat ze willen, laten ze die verklaring dan maar eens zwart op wit naar de klant sturen, en wij weer discussie aan de balie. Nu krijgen we weer omzetten van Lantus, daar gaan we weer.
De bijbetaling op Fucitalmic, Furabid etc
De nieuwe Europese wet dat alle doosjes gescand / goedgekeurd moeten worden, als we steeds de eerste uitgifte zoals ons wordt opgelegd per 15 stuks moeten blijven doen, geeft weer veel werk

Waar halen we de tijd, energie, enthousiasme nog vandaan om de klant werkelijk de zorg te geven die wij horen / willen leveren?

Artsen zetten Medische Noodzaak (MN) op recept, klaar, geen discussie met hun patiënt, zelfs bij nieuwe medicatie. Wij MOETEN voldoen aan de voorwaarden van de zorgverzekering, twee alternatieve eerst proberen anders ……….
Laat de zorgverzekering eerst eens beginnen om een arts die vaak MN opschrijft er op af te rekenen, dan staat het er nog maar zelden op.

Alle B2 en B4 codes, zie het gemak bij veel artsen, waar geen indicatie voor is, probleem verschoven
Wij de discussie met de patiënt van een arts die zich wel aan de regels heeft gehouden.

Nu ga ik van mijn vrije dag genieten, opladen om de klant niet de dupe te laten worden van deze kromme regels

Marian

Apothekersassistent Flex

Geachte minister Bruins,

De huidige situatie in de apotheek leidt tot veel ontevreden klanten (frequente wisseling van doosje (verwarring!!), tabletten halveren of dubbele inname (foutgevoelig!) of benodigd geneesmiddel helemaal niet te krijgen). Dagelijks komt dit voor en gezien de hoge werkdruk is het geen doen deze uitgebreid te beschrijven. Logistiek kost de apotheek dagelijks heel veel extra tijd door de leveringsproblemen (rondom bestelling, zoeken naar oplossingen en de extra tijd die het kost aan de balie). Ook het werksysteem, waarbij steeds meer stappen geautomatiseerd verlopen als er geen ‘handwerk’ aan te pas hoeft te komen, werkt niet optimaal bij wisselende merken. De controle middels een barcode-scan moet nl gepaard gaan door een extra controle door een collega, zodra er handmatig iets aan het recept (bv ander merk!) gewijzigd is.
De kwaliteit van de geleverde zorg is sterk verminderd door preferentiebeleid en de slechte leverbaarheid van zeer veel geneesmiddelen. Veel van onze tijd gaat verloren aan dergelijke zaken, terwijl deze tijd liever en meer zinvol besteed zou kunnen worden aan ‘echte’ farmaceutische zaken en contact met de patiënt.
Het noemen van voorbeelden is door de veelheid vrijwel onmogelijk; gevoelsmatig is het bijna een uitzondering als een recept zonder mutaties direct compleet kan worden afgeleverd. Recent sprak een assistente aan de balie de woorden uit: “ja! Dit middel is gewoon leverbaar en kan ik voor u klaar maken”. In het verleden was dit normaal, nu een bijzondere, heugelijke mededeling aan de balie.
Vandaar onze uitnodiging om een keer mee te komen draaien in onze apotheek. Alleen dan zal duidelijk worden wat de omvang is van de dagelijkse problemen in de apotheek.

Hopende u hier te mogen begroeten!

Met vriendelijke groet, mede namens mijn collega’s,

Karin ten Kate
Apotheker, Lochemse Apotheken

Geachte Minister,

Onderstaande citaten uit een column van collega Carlo Schneider geven goed weer wat momenteel de situatie is in farmacieland:

Zou er een beroepsgroep zijn in de zorg die de laatste 10 jaar meer geschoffeerd is dan de apothekersassistente? Het is een Godswonder dat ze er nog zijn.
We zijn bijna 11 jaar onderweg met het preferentiebeleid. Al die tijd wordt dagelijks een substantieel deel van de circa 16 000 apotheekmedewerkers geconfronteerd met pisnijdige patiënten. Alle vormen van onheuse bejegeningen kunt u inmiddels zelf wel invullen. We zijn 5 jaar op pad met de 1e terhandstelling. Ook hier weer genoeg reden voor geneesmiddelgebruikend Nederland eens flink van leer te trekken tegen de apothekersassistenten. En wat te denken van de niet leverbare medicatie? Het is graag een alternatief of anders niets. Wat er niet is, is er niet.

Hoezo die bruuskering? Alleen omdat de assistenten regels uitvoeren die door derden, lees verzekeraars en overheid worden bedacht. Dat is de voornaamste reden. De dames worden daarnaast uitgemolken door idioterie verzonnen door wie dan ook, met nutteloze verplichtingen die geen enkel doel dienen anders dan administratieve rimram. (..). Van “Ontregel de Zorg” hoeven we evenmin iets te verwachten. Mooiweerpraatjes zonder daadkracht. Zorgverzekeraars en overheid hebben alle aangepaste regelgeving uit gemakzucht over de schutting gegooid zonder de verzekerden helder en expliciet te informeren en de apotheekmedewerkers vervolgens de rommel laten opruimen. (….)

Er wordt in NL 100 miljard uitgegeven aan gezondheidszorg, waarvan 4 miljard aan kosten via de apotheek. Als daar 100 miljoen extra bijkomt door aanpassing van het preferentiebeleid stijgt de premie met circa 70 cent per maand. Hebben we dat er voor over? Te ja of te nee? Het zou heel veel rust geven in de apotheek en bijdragen aan een betere kwaliteit van leven voor heel veel verzekerden. Als we geen aanpassing doorvoeren, dan zij dat zo maar dat betekent wel dat de verzekerde slikt wat de verzekeraar wenst en dat zonder discussie. Anders helaas gewoon kontant betalen!

Inzake geneesmiddeltekorten zijn apotheekmedewerkers continu aan het overleggen met voorschrijvers om vervangende medicatie te regelen. En wat krijg je: een grote mond, u weet toch dat ik gevoelig ben voor medicijnen en alleen dat merk wil hebben. Ondertussen worden de assistenten naar allerhande trainingen gestuurd om slecht-nieuws gesprekken te voeren of hoe om te gaan met boze of agressieve cliënten. Het is te zot voor woorden. (…)

Als je wil klagen sta je in je recht maar doe het dan wel bij het juiste loket: de verzekeraar! Na 10 jaar zijn de apothekersassistenten en de apothekers het wel zat, spuugzat, nog langer het afvoerputje te zijn! (….)

Hoogachtend,

Mw. Lodewijks-Annink, apotheker, Centrum Apotheek, Zoetermeer