Linda, apothekersassistente, Service-apotheek Elderveld
Geachte Minister,
Wat je zoals in de dagelijkse praktijk tegenkomt in de apotheek
• Als er een hulpmiddel wordt voorgeschreven moet je eerst gaan uitpluizen wie het mag leveren, wat je ervoor moet doen, wat er op het recept moet staan. Voorbeeld: incontinentie materiaal: Zelf de intake doen en proefjes geven of aanmelden bij een leverancier en materialen leveren of aanmelden bij een leverancier en daarna verdwijnt het uit beeld. Voorbeeld wondmaterialen mag ik zelf leveren en wat moet er op het recept staan of moet ik de cliënt aanmelden bij een leverancier en verdwijnt deze dan uit beeld of moet ik de cliënt aanmelden bij een leverancier en leveren we zelf. Voorbeeld katheter meteen nodig: Mag ik het zelf leveren, wat moet er op het recept staan. Indien een leverancier moet leveren hoe de tussentijd te overbruggen. Dit geldt eigenlijk ook bij diabetes testmateriaal, stoppen met roken, voeding, ed.
Soms veel werk en rompslomp wat niets oplevert.
• Wijzigingen in het pakket vergoede middelen: Een hoop omzettingen omdat vitamines en mineralen en paracetamol uit het pakket worden gehaald. Risico op dat mensen het niet meer gaan gebruiken omdat het te duur is en ze niet altijd direct het effect ervan merken. Met alle gevolgen voor de toekomst van dien.
• Incomplete medicatieoverzichten omdat men niet alle medicatie bij de apotheek haalt of meld dat men het gebruikt, maar wat wel gevolgen kan hebben voor het gebruik van andere medicijnen. Denk bijv. aan calcium gebruik en ferro tabletten
• De apotheek is een laagdrempelige instelling waar men met allerlei vragen over gezondheid en medicatie terecht kan. Doordat veel hulpmiddelen via een aanbesteding via andere leveranciers gaan gaat ook veel kennis verloren hierover in de apotheek en hierdoor ook veel ondersteuning naar de klanten
• Het preferentiebeleid is en blijft een zeer tijdrovend iets. Het kost erg veel tijd om alle voorraden elke keer weer logistiek aan te passen zodat je de juiste preferente middelen op voorraad hebt en oude preferente laat uitlopen. Dit zijn a4-tjes vol middelen.
• Het preferentiebeleid zorgt ook voor erg veel onrust bij klanten over weer een ander doosje, wantrouwen dat het middel wel net zo goed is als het oude. Het kost veel tijd om elke keer weer uit te leggen dat het doosje er anders uitziet en waarom.
• Het preferentiebeleid zorgt ook voor veel onduidelijkheid over de in te nemen medicatie met alle fouten van dien. Vooral de wat oudere patiënten en patiënten met veel medicijnen raken het overzicht kwijt van welk pilletje waarvoor is, aangezien ook het uiterlijk vaak wisselt door een ander merk. In januari zie je soms van de 8 middelen dat er 6 wijzigen. Met mogelijke ziekenhuisopnames als gevolg.
• Het rare van het systeem dat wij het preferentiebeleid moeten handhaven voor de zorgverzekeraar en als we niet voldoen aan de opgestelde target we bestraft worden. En als klanten dan met de zorgverzekeraar bellen om te klagen dat ze wat anders willen dan ze krijgen, krijgt men nog steeds te horen dat de apotheek gewoon moet geven wat de klant vraagt.
• De druk om te zorgen dat medicatie voorradig is legt men bij de apotheek. Wij gaan zoeken naar alternatieven. Wij gaan overleggen met artsen over wat nu te gaan geven. Dit kost veel tijd. Men bedenkt nu dat je dan een voorraad voor 4 maanden moet aanleggen om de problemen op te vangen. Waar laten we dat? De Brexit gaat waarschijnlijk problemen opleveren, van wie wordt er een oplossing verwacht?
• De formulieren om te bepalen of patiënten voor vergoeding van een middel in aanmerking komen kost ook veel tijd om die goed te verwerken. Regelmatig moet je toch achter artsen aanbellen voor een artsenverklaring die dan ook nog niet altijd goed wordt ingevuld. Dan moet je nog gaan controleren of de patiënt voldoet aan de criteria. Indien je hier iets in mist kost het de apotheek geld. Een rare gang van zaken, waarom moet de apotheek het controleren en is niet de voorschrijver hiervoor verantwoordelijk? Waarom controleert de zorgverzekeraar het niet en spreekt de arts hier zelf op aan, in plaats van dat wij het werk van de arts en zorgverzekeraar moeten uitvoeren.
• De splitsing in de nota voor de diverse tarieven en de uitleg hierover geeft ook veel gedoe aan de balie. De patiënt wil soms bezuinigen en vindt het raar dat hij voor eerste uitgifte moet betalen dat hoeft bij de bakker en de bouwmarkt ook niet. De patiënt wil de eerste uitgifte dan niet want wil er ook niet voor betalen, maar ik heb wel een verplichting om uitleg te geven.
• Elk jaar is het weer ene gedoe om een redelijk tarief te krijgen voor de receptregel. Er wordt elke keer beknibbeld en je moet voor hetzelfde geld meer doen. Een sigaar uit eigen doos. Daarnaast is er hierdoor ook minder ruimte voor o.a. bekostiging van de personeelskosten die wel stijgen. Gevolg met steeds minder mensen meer werk doen. Gevolg verdere stijging van de werkdruk, gevolg meer uitval en meer kans op het maken van fouten.
Zo maar wat voorbeelden
Hoogachtend,
Linda
Apothekersassistente Service-apotheek Elderveld
